Materiały szkolenioweasekuracja – osoba lub grupa osób zabezpieczająca trudne lub niebezpieczne miejsce na rzece.
Bergesystem – niemiecka nazwa systemu holowniczego (patrz. system holowniczy)
bystrze – przyspieszenie nurtu rzeki. Najczęściej wynika z przewężenia lub obniżenia koryta rzeki. Postrach początkujących kajakarzy
canoe-rodeo (rodeo kajakowe, freestyl’e kajakowy) – dyscyplina kajakowa polegająca na wykonywaniu różnorodnych złożonych figur we wszystkich płaszczyznach. Najczęściej miejscem rodeo jest odwój lub fale.
chyżka – linia oddzielająca bystrze od cofki.
cofka – obszar spokojnej wody bądź nawet płynącej w przeciwnym kierunku do nurtu rzeki. Miejsce w którym możemy zatrzymać kajak. Ulubione miejsce początkujących kajakarzy.
człowiek żaba – to jeden ze sposobów udzielania pomocy osobom w nurcie rzeki lub do wyłapywania sprzętu. Kajakarz przypięty na linie skacze do wody, jest wyciągany na brzeg przez kolegów.
czytanie wody – umiejętność odczytywania prądów które powstają na skutek ukształtowani dna, brzegów i przeszkód. Umiejętność ta pozwala na wybranie optymalnej drogi płynięcia.
dzióbek – odwrócenie kajaka po wywrotce opierając się na dziobie lub rufie innego kajaka.
eskimoska – odwrócenie kajaka po wywrotce za pomącą ruchu wiosła bez pomocy z zewnątrz. Bardzo przydatna umiejętność podczas pływania po rzekach, a zwłaszcza w rodeo kajakowym. Istnieje wiele odmian eskimosek np. dźwigniowa, na przedłużonym wiośle, na rękach, śrubowa, z kapeluszem.
fartuch – część sprzętu którą zakładamy na kokpit w celu uniknięcia wlewania się wody do kajaka.
instruktor – gość który może nauczyć nas pływać w kajaku i pomóc wydostać się z wielu opresji.
jaz – budowla wodna służąca do spiętrzenia wody, mówiąc prosto mała zapora.
kabina – wyjście z kajaka po wywrotce.
kabiniarz – gość który zrobił kabinę. Pogardliwe określenie kajakarza o wątpliwym poziomie technicznym
kask z gardą – kask z osłoną na twarz, może być w formie kraty lub pełnej .
kokpit – Jedyna duża dziura w kajaku której nie chcemy zalepić, pozwala wejść do kajaka. komory wypornościowe – plastikowe balony wypełnione powietrzem powodujące niezatapialność kajaka.
kontra płaska – szerokie pociągnięcie wiosłem od tyło do przodu z piórem płasko ułożonym na wodzie. Jest to podstawowy manewr umożliwiający sterowanie kajakiem.
kontra hakowa – ruch wiosła służący do zmiany kierunku łodzi wykonywany na wzór manewru skrętu stosowany przez kanadyjkarzy. Bardziej zaawansowana forma sterowania kajakiem.
kontra czeska – patrz kontra hakowa.
naciąganie – manewr przesuwania kajaka w bok poprzez zagarnięcie wody wiosłem do siebie w stronę burty.
nurt – warstwa wody płynąca najszybciej.
odwrotny przechył – to najczęściej ostatni moment przed wywrotką.
odwój – masa wody wirująca w postaci poziomego walca. Rozróżniamy odwoje o płytkiej i głębokiej cyrkulacji. Odwoje o płytkiej cyrkulacji tworzą się z załamania fali gdzie woda krąży przypominając poprzecznie ustawiony walec. Jeśli nie są zbyt silne świetnie nadają się do zabaw rodeo lub ćwiczeń. Odwoje o głębokiej cyrkulacji powstają gdy woda spada z progu, jazu lub innej przeszkody (np. kamień). powraca i zaczyna krążyć tworząc strefę mocno napowietrzonej wody. W odwoju tworzą się dwa prądy: prąd wsteczny, który wciąga do niego wszystko co się znajdzie w jego zasięgu i wypływający który przy dnie wypływa w dół rzeki. Ten rodzaj odwoju stanowi bardzo duże zagrożenie utonięcia, zwłaszcza gdy tworzy się za sztucznymi budowlami (próg, jaz). Dlatego odwoje o głębokiej cyrkulacji nie powinny być spływane.
patent holowniczy – zwany tez patentem (patrz system holowniczy).
piórkowanie – przesuwanie kajaka w bok prostopadle do jego osi długiej poprzez cykliczne ruchy wiosłem w przód i w tył z piórem ustawionym w sposób zagarniający wodę w stronę kajaka. Trudne do opisania trzeba pokazać
pióro – fragment wiosła które zazwyczaj moczy się w wodzie.
podpórka – zwana też szeroką podpórką to manewr pozwalający na podparcie się wiosłem o wodę i unikniecie wywrotki.
polietylen – tworzywo sztuczne o dużej wytrzymałości z którego produkowane są kajaki. Kajaki górskie używane przez kajakarzy WW są najczęściej z tego materiału
polietyleny – tak potocznie nazywane są kajaki z polietylenu.
promowanie – manewr polegający na przedostaniu się z jednej strony rzeki na drugą na tej samej wysokości względem brzegu
próg – mówiąc potocznie to mały wodospad.
próg sztuczny – budowla wodna służąca do zmniejszenia energii płynącej wody. Miejsce szczególnie niebezpieczne przy dużej wodzie. Za każdym sztucznym progiem tworzy się odwój który może być niebezpieczny dla osób próbujących przepłynąć takie miejsce. Szczególnie niebezpieczne mogą być progi znajdujące się na rzekach nizinnych, gdyż przypadkowe spłynięcie może być zgubne w skutkach dla nie przygotowanych sprzętowo i technicznie płynących kajakarzy. Dlatego przezorni kajakarze stosują zasadę „Nie pływaj sztucznych progów bez względy na wysokość lub ilość wody”.
przemiał – płycizna przegradzająca koryto rzeki.
raft – ponton do pływania po rzekach górskich.
rzutka – najbardziej uniwersalny i najczęściej używany sprzęt ratunkowy. używany od ratowania ludzi jak i suszenia mokrych rzeczy. Posiada jeszcze wiele innych zastosowań. Polecany ekwipunek dla każdego kajakarz nie tylko kajakarzy WW.
skala trudności WW – VI stopniowa skala określając trudność rzek górskich. WW I – najłatwiejszy, WW VI – najtrudniejszy.
slap – mały wodospad.
system holowniczy – około 2 metrów linki lub taśmy zakończonej karabinkiem z jednej strony i przymocowanej do pasa bezpiecznikowego kamizelki z drugiej. To proste urządzenie jest bardzo skuteczne w holowaniu sprzętu lub nieprzytomnego kajakarza.
szypoty – odcinek rzeki z wystającymi z nurtu kamieniami i innymi przeszkodami.
trawers – manewr polegający na szybkim przejściu w poprzek nurtu wykorzystując jego siłę.
wejście do cofki – manewr pozwalający zatrzymanie się w cofce (patrz cofka)
WW – Skrót od WHITE WATER (ang.) lub WILDWASSER (niem.) określający rzeki górskie lub skala trudności (patrz skala trudności)
wyjście na nurt – element techniki pozwalający na bezpieczne i skuteczne dostanie się na nurt.